|
Peygamber efendimiz, Medine\'ye hicret
ettikten sonra bir defa Hac etmiştir.
Peygamberimizin bu hacına, "
Hacetülveda", Hacetül\'İslâm","Hacetülbelağ", "Hacetüttemam" gibi isimlerle
anılmıştır.
Hz. İbn-i Ömer\'e göre: Peygamberimiz, bu hacında, Müslümanlarla
vedalaşınca "Bu, Veda hacıdır!" demiştir. Peygamberimiz, bundan sonra hac
yapmamış, bu hac, kendisinin Veda hacı olmuştur.
Hz. İbn-i Abbas ise, buna
Hacetülveda demeyip Hacetül\'İslâm demeyi daha uygun görmüş, "Peygamber
aleyhisselam, Veda hacını, Hacetül\'İslâm ismiyle anardı."
demiştir.
Peygamberimiz, bu hacda, Müslümanlara hac amellerini bizzat
gösterdiği, Vakfeları, Cemreleri, Tavafı öğrettiği, helal ve haram olan şeyleri
bildirdiği için, bu hac, Hacetülbelağ olmuştur.
"Bu gün, sizin dininizi
kemale erdirdim. Üzerinizdeki nimetimi tamamladım. Size, din olarak Müslümanlığı
verip ondan hoşnud oldum" ayeti, Veda hacı sırasında nazil olduğu için Veda
hacına, Hacetüt\'tamam isminin verildiği de, bildirdilmiştir..
İslâm\'ın beş
şartından biri olan Hac, hicretin dokuzuncu yılında farz kılındı. Nazil olan
ayet-i kerimede buyuruldu ki: "Orada (Kabe\'de) apaçık alametler, İbrahim\'in
makamı varır. Kim oraya girerse, taarruzdan emin olur. Ona bir yol
bulabilenlerin (gücü yetenlerin) o Beyt\'i hac (ve ziyaret) etmesi, Allahü
teâlânın insanlar üzerinde bir hakkıdır, farzıdır. Kim bu farzı inkar ederse,
şüphesiz ki, Allahü teâlâ bütün alemlerden müstağnidir." (Al-i İmran suresi:
97)
Resulullah efendimiz, Allahü teâlânın bu emrini Eshabına bildirdi. O sene
hazret-i Ebu Bekir\'i üç yüz kişilik bir kafileye hac emiri tayin etti. Bu
kafilede bulunan Eshab-ı kiram, hazret-i Ebu Bekir\'in emirliğinde Mekke\'ye
gitti. Bu sırada "Berae" suresinin ilk ayet-i kerimeleri nazil oldu. Burada
muahede hakkındaki bazı hükümler bildirildi. Sevgili Peygamberimiz bunu
bildirmek üzere hazret-i Ali\'yi de Mekke\'ye gönderdi.
O zaman Arablar
arasında yaygın olan bir geleneğe göre, bir antlaşma yapılır veya yapılmış olan
bir antlaşma bozulursa, bunu bizzat yapan veya onun tayin ettiği bir akrabası
ilan ederdi. Peygamber efendimiz, bu iş için hazret-i Ali\'yi, hac kafilesinin
arkasından Mekke\'ye gönderdi. Hazret-i Ali kafileye yetişip, birlikte Mekke\'ye
girdiler.
Hazret-i Ebu Bekir bir hutbe okudu ve hac ibadetini anlattı.
Eshab-ı kiram, öğretilen esaslara göre hac yaptılar. Hac ibadeti eda edilirken,
hazret-i Ali de Mina\'da "Cemre-i Akabe" denilen yerde bir hutbe okudu. Bu
hutbesinde;
"Ey insanlar! Beni size Resulullah gönderdi" diyerek söze başladı
ve Berae suresinin ilk ayet-i kerimesini okudu. Bundan sonra; "Ben, size dört
şeyi bildirmeye memurum" dedi. Bu dört husus şunlar idi:
1- Müminlerden başka
hiç kimse Cennet\'e giremez.
2- Bu seneden sonra hiçbir müşrik, Kabe\'ye
yaklaşamayacak.
3- Hiçbir kimse Kabe\'yi çıplak tavaf etmeyecek (o zaman
müşrikler Kabe\'yi çıplak oldukları halde tavaf ederlerdi.)
4- Her kimin
Resulullah ile antlaşması varsa, müddeti bitinceye kadar muteber olacak. Bunun
dışındakilere dört ay mühlet tanınmıştır. Bundan sonra hiçbir müşrik için ahd ve
himaye yoktur."
O günden sonra hiçbir müşrik, Kabe\'ye gelmedi ve hiç kimse
çıplak olarak Kabe\'yi tavaf etmedi. Bu hususlar bildirildikten sonra,
müşriklerden çoğu Müslüman oldu. Hac farizası yerine getirildikten sonra,
hazret-i Ebu Bekir ve hazret-i Ali, Eshab-ı kiram ile beraber Medine\'ye
döndüler.
Hicretin onuncu yılında İslâmiyet bütün Arab yarımadasına yayıldı.
Arabistan\'ın her tarafından insanlar Medine\'ye geliyor; Müslüman olmakla
şereflenmek, ebedi saadete kavuşmak için birbirleriyle yarış ediyorlardı. Artık
Arabistan\'da Müslümanlara karşı duracak hiçbir kuvvet kalmamış, İslâmiyet her
tarafa hakim olmuştu. Sadece bazı Yahudi ve Hıristiyan kabileleri Müslüman
olmamıştı.
Sevgili Peygamberimiz hicretin onuncu yılında, Halid bin Velid\'i
dört yüz mücahid ile Yemen civarında bulunan Haris bin Ka\'boğullarını İslâm\'a
davet etmek üzere gönderdi. Halid bin Velid hazretleri Resulullah efendimizin
emri üzerine, bu kabileyi üç gün üst üste İslâm\'a davet etti. Onlar da davete
icabet ederek Müslüman oldular.
Yine bu yılda Resul-i ekrem efendimiz,
Necranlı hıristiyanlar ile sulh antlaşması yaptı. Bunlardan bazıları daha sonra
kendiliklerinden Müslüman oldu. Aynı yıl hazret-i Ali de, Eshab-ı kiramdan üç
yüz kişi ile birlikte, Yemen\'de bulunan Medlec kabilesini İslâm\'a davet etmek
için gönderildi. Önce karşı çıkmalarına rağmen, daha sonra Müslüman oldular.
Peygamber efendimiz, bu sene, İslâmiyet\'in yayıldığı bütün beldelere valiler ve
zekat toplamak üzere görevliler (amil, sai) gönderdi.
Hicretin onuncu
senesinde Peygamber efendimiz, hac için hazırlanıp, Medine\'deki Müslümanlara da
hac için hazırlanmalarını emir buyurdu. Medine dışında bulunanlara da haber
gönderdi. Bunun üzerine, binlerce Müslüman Medine\'de toplandı.
Hazırlıklar
tamamlanınca, sevgili Peygamberimiz Zilka\'da ayının 25. Günü 40 bin kişilik bir
kafile ile öğle namazından sonra Medine\'den hareket etti. Server-i kainat
efendimiz; "Ey Allah\'ım! Bunu bana, içinde riya, gösteriş ve şöhret bulunmayan
mebrur ve makbul bir hac kıl" diyerek dua eyledi. İhrama girip, Cebrail
aleyhisselamın aber vermesiyle yüksek sesle, telbiye getirmeye başladı. Buna,
Eshab-ı kiram da katılınca, yer gök telbiye nidaları ile inlemeye başladı.
"Lebbeyk! Allahümme Lebbeyk! Lebbeyk! La şerike leke lebbeyk! İnnelhamde
venni\'mete leke vel mülke la şerike lek!..."
Sevgili Peygamberimiz, kesilmek
üzere 100 kurbanlık deve götürdü. 10 gün süren yolculuktan sonra, Zilhicce\'nin
4. Günü Mekke\'ye vardılar. Yemen\'den ve diğer beldelerden hac yapmak üzere
gelenlerin de katılmasıyla, Müslümanların sayısı 124 bini aştı.
Sevgili
Peygamberimiz, Zilhicce\'nin 8. Günü Mina\'ya, 9. (Arefe) günü Arafat\'a gittiler.
Arafat vadisinin ortasında öğleden sonra, Kusva adındaki devesinin üstünde, Veda
Hutbesi\'ni okuyup Eshab-ı kiram ile vedalaştılar.
Efendimiz, Veda Hutbesi\'ni
okuduğu gün, Maide suresinin; "Bugün, dininizi sizin için ikmal eyledim.
Üzerinize olan nimetimi tamamladım ve size din olarak İslâmiyet\'i vermekle razı
oldum..." mealindeki 3. Ayet-i kerimesi nazil oldu.
Peygamber efendimiz, bu
ayet-i kerimeyi, Eshab-ı kirama okuyunca, hazret-i Ebu Bekir ağlamaya başladı.
Eshab-ı kiram, ağlamasının sebebini sorunca; "Bu ayet-i kerime, Resulullah\'ın
vefatının yakın olduğuna delalet ediyor. Onun için ağlıyorum"
buyurdu.
Resulullah efendimiz, Mekke\'de 10 gün kalıp, Veda hacını yaptı ve
Veda tavafı yaparak, Medine\'ye döndü. Veda hacından sonra Eshab-ı kiram
geldikleri yerlere gidip, Resulullah\'ın bildirdiği ve emrettiği şeyleri oralarda
anlattılar.
Hicretin onuncu yılında vuku bulan bir hadise de, peygamberlik
iddiasında bulunan yalancıların ortaya çıkmasıdır. Bunlardan birisi Yemen\'de
ortaya çıkan Esved-i Ansi\'dir. Peygamberimizin emri üzerine Esved-i Ansi,
Yemen\'deki Müslümanlar tarafından evinde öldürüldü. (Diğeri de Müseylemet-ül
Kezzab\'dır. Peygamber efendimizin vefatından sonra hazret-i Ebu Bekir, Müseyleme
üzerine Halid bin Velid kumandasında bir ordu gönderdi. Müseyleme, Vahşi
"radıyallahü anh" tarafından öldürüldü.) |
