Mehmet Efendi 1882 yılında, Yuntdağı’ nın Asmacık köyünde dünyaya gelmiştir. Annesinin adı Sultan, babasının adı İbrahim'dir. Dünyaya geldiğinde ayaklarının doğuştan içe doğru bükük olduğu görülür. Bu duruma çok üzülen annesi Sultan Hanımı, babası teselli eder, “Benim oğlum ileride çok büyük adam olacak”, der.

              Çocukluk yılları köyde geçer. O zamanlar, köylerde tahsil şekli, köyde bir hoca var ise o hocadan Kur'ân-ı Kerim dersleri almak, mızraklı ilmihal okumak, temel Arapça dersleri almak ve hafızlık yapmak idi. Mehmet Efendi de o sıralarda, Recepli Köyünde bulunan ve köylüler tarafından iaşesi karşılanan, Bergamalı bir hocanın talebesi olarak talebelik hayatına başlamıştır. Hafızlığını tamamladığında 10 veya 12 yaşlarındadır.  Mehmet Efendi, hafızlık merâsiminde Kur'ân-ı Kerim'i başından sonuna kadar hiç takılmadan farklı hocaların önünde okur, bu şekilde yapılan hafızlık duasında hocaların takdirini kazanır.     

         Hafız Mehmet, dini ilimleri tahsil etme konusunda isteklidir. O devirde dini ilimlerin tahsil edildiği yerler, medreselerdir. Hafız Mehmet, Recepli Köyünde yaptığı bu ilk tahsilinden sonra Bergama Karacaahmed Medresesi, bir diğer ismiyle Kulaksız Camii Medresesinde okumak üzere Bergama’ya gider.        

         Kulaksız Camii Medresesinde dersler başlayalı epey olmuştur. Sofu Hoca’ nın anlattıklarını hafızasına bir bir kaydeder. Bir gün Sofu Hoca, Arapça dersinde talebelere bir soru sorar. Sorduğu bu soruya cevap alamaz. Mehmed Efendi medreseye yeni geldiği için ona sormak istemez. Sofu Hoca, sorduğu bu soruya talebelerden cevap alamayınca, sorunun cevabını, kendisi tafsilatlı bir şekilde talebelere anlatır. Aradan birkaç gün geçer. Daha önce sorduğu ve cevabını ayrıntılı bir şekilde anlattığı konuyu, talebelere tekrar sorar. Sınıftan yine ses seda çıkmaz. Kimse söz almak istemez. Bunun üzerine Sofu Hoca yeni geldiği için cevabını bilmez düşüncesiyle Hafız Mehmet Efendi'ye dönerek :-Sen ne dersin Mehmet, diye sorar.  O zamana kadar sınıfta sadece anlatılanları dinleyen, hiç konuşmayan Mehmed Efendi, hocası kendisine soruyu sorunca birkaç gün evvel hocasının anlattığı bilgilerin hepsini eksiksiz bir şekilde sonuna kadar anlatır. Mehmed’in verdiği bu cevap üzerine Sofu Hoca’ nın gözleri yaşarır. Mehmed Efendi'yi kapının yanında bulunan yerinden kaldırır, kendi kürsüsünün yanında bir yere oturtur ve ona sınıfın da duyacağı bir şekilde: -Oğlum ben senin yerini bilememişim, senin yerin aslında burasıymış, der.           

         Bergama Karacaahmed Medresesinde 18 yaşına kadar okuyup belli bir ilmi seviyeye gelince, daha yüksek bir seviyede ilim tahsilini arzu etmektedir. Bu amaçla arayışlar içinde köyüne geri döner.  Mehmet Efendi, annesinin isteği üzerine evlendikten sonra içindeki okuma hevesi onu rahat bırakmamakta, tahsilinin yüksek kısmına devam etmek istemektedir. Mehmet Efendi önce İzmir'e gider. Sonra da tren garından bir trenle Konya'ya doğru yola çıkar. Konya'da bir medresede derse başlar. 6 ay süreyle o medresede ders okur. Oradaki öğretim usulünü kendisi için yeterli görmez. 6 yıl süreyle son tahsilini yapacağı Kadınhanı'ndaki başka bir medreseye geçer. Kadınhanı'ndaki tahsil hayatı boyunca başta hocaları ve talebe arkadaşları olmak üzere herkesin sevgisini kazanır.          

         İlim tahsil etmek maksadıyla yola çıkan kimse için  Rasulullah (a.s) Efendimiz buyuruyor ki:              "İlim talebi için yola çıkan kimse dönünceye kadar Allah yolundadır."  (Tirmizi, İlim2; İbn-ü Mace, Mukaddime17)              Mehmet Efendi, Kadınhanı'ndaki tahsili sırasında bazı sıkıntılar yaşamıştır. Mesela kendi ifadesi ile öğrendiğimize göre, yokluk yıllarında uzun süre yağsız bulgur aşı yemiş, kuru üzüm ile ekmek yediğini de ifade etmiştir.  

       Medrese tahsili bitince, o zaman için yüksek tahsil sayılan bu talebelik hayatının sonunda diploma yerine geçen bir icazetname töreni yapılır. Camide yapılan icazetname töreniyle o dönem o bölgede bulunan medrese hocalarının ve halkın katılımıyla kendisine icazetname verilir. Hocaları onun orada kalmasını ve medresede müderris olarak hizmet vermesini istemektedirler. Kadınhanı halkı da onu çok sevmiş, hürmet beslemiştir. Ama Mehmet Efendi memleketinden ayrılalı uzun süre olduğu için geri dönmek istemektedir. Kendisine orada kalma teklifi yapan hocalarına:-Memleketimden ayrılalı 6 sene oldu. İhtiyar anam babam var. Beni bekleyen bir zevcem var. Onlara ne oldu bilmiyorum. Bunun için gitmeye mecburum, der.      

Yorumlar